Tak zostały ukończone niebiosa i ziemia wraz ze wszystkimi swymi zastępami. Siódmego dnia Bóg zakończył dzieło, które czynił, i siódmego dnia odpoczął.
„Miałeś miły tydzień?” – spytała Pani Bóg.
„Nie” – odparł Bóg. „Stworzyłem kolejny żałośnie niedoskonały świat. Skazany, bez wątpienia, by przez tysiąclecia stoczyć się w brutalny kapitalistyczny koszmar, jak wszystkie poprzednie.”
„Nic nie szkodzi” – powiedziała Pani Bóg. „Na obiad potrawka z kurczakiem!”
Nieśmiertelny John umiera. Jako jego ostatni żyjący spadkobierca masz wysłuchać jego ostatniej woli. Czy będzie to prośba o zemstę?! O wymordowanie wszystkich winnych?!! O realizację jego życiowego planu obalenia rządzącej elity od środka, rozbicia równowagi sił i ostatecznego uratowania świata?!!! A może po prostu o to, żeby przestać być takim dupkiem?
Tylko czas pokaże. Albo ja – bo mogę ci powiedzieć: chodzi o to ostatnie.
Death of the Reprobate to łagodna historia o pomaganiu ludziom i byciu porządnym człowiekiem. Odwiedzaj spokojne, prowincjonalne miasteczko i pomagaj mieszkańcom w ich codziennych sprawach. Zajrzyj do pobliskiego lasu i utnij pogawędkę z kobietą zanurzoną po szyję w małym stawie. Wespnij się na idylliczny punkt widokowy w górach, skąd roztacza się panorama ziemi, morza i nieba, natury i dzieła człowieka, wiecznej tajemnicy kryjącej się w nieskończonych głębiach odległego horyzontu… i pomóż jednemu facetowi postrzelać do ptaków. To gra pełna powoli rozpalających się, prostych przyjemności…
…dopóki nie wmiesza się Diabeł.
Lista funkcji
• Wskazywanie i klikanie – klasyczny interfejs typu „wskaż i kliknij” z menu interakcji w formie „monet czasowników” oraz prostym ekwipunkiem, z którego możesz przeciągać i upuszczać starannie gromadzone przedmioty.
• Renesansowa sztuka – a mówiąc precyzyjniej: renesans, rokoko, a nawet odrobina romantyzmu. Setki obrazów, obejmujące setki lat, zostały połączone w jeden spójny świat.
• Muzyka klasyczna – muzyka Eduardo Antonello. Stylowo dopasowana, zmieniająca się wraz z postępem fabuły, nagrana na prawdziwych instrumentach średniowiecznych/renesansowych.
• Niezależna historia – Death of the Reprobate osadzona jest w tym samym świecie co Four Last Things i The Procession to Calvary, z powracającymi postaciami i motywami, ale można w nią grać niezależnie.
• Wysokiej klasy bufoneria – wzniosłe tematy potraktowane z beztroską lekkością. Dowcipy o tyłkach traktowane są BARDZO poważnie. Spokojnie jednak – choć żarty bywają niedorzeczne, zagadki mają sens! (a przynajmniej trzymają się wewnętrznej logiki)